از دست دادن، یه نوع بدتری داره

وقتی که شخص مورد نظر بعد از یه مدت دوری، کاملا تغییر میکنه و یه آدم دیگه میشه :)

میدونی.. این نوع از دست دادنِ کسی که عاشق شخصیتش بودی، برات عین مردن اون فرده..

اما حضور کالبدش، فقط باعث میشه مرگشو باور نکنی و بیشتر زجر بکشی

و یه امید، یه امید که بغل گوشت میگه شاید اون شخصیت قبلیشو بتونم توش بیدار کنم.. به اندازه حضور کالبدش برات دردناکه

امید واهی؟!، در اکثر موارد درسته! آره این امید واهیه! کسی که تغییر کرده و این تغییر در مجموع بد نبوده.. امیدی به برگشتنش به حالت اولیه نیست

یکی از دوستام بهم میگفتش که به زبون آوردن افکار خیلی سخته و کاش میشد اونارو با تلپورت به کس دیگه ای انتقال بدیم

خیلی جالب بود برام، دقیقا جایی نوشته بود که ما عادت کردیم یه سری اطلاعات رو با کلمات بهم انتقال بدیم بدون اینکه به مفهوم واقعی دقت کرده باشیم!

یه مثال زده بود

یکی میپرسه ما برا چی افریده شدیم

اون یکی جواب میده برای تکامل

این یه جواب دهن پر کنه، ولی هیچکس به مفهوم تکامل دقت نمیکنه

درست مثل کتاب درسی، اطلاعاتو میخونیم و بدون توجه به مفاهیم عمیق اون فقط برداشت سطحی میکنیم و به ذهنمون میسپاریم

درحالی که باید به این فکر کنی چراااا شخص نویسنده از این کلمه برای نوشتن استفاده کرده نه از کلمات با معنای مشابه؟ بدون فکر کردن کلمات از دهنمون میپرن یا کلماتی رو قورت میدیم!