..
وقتی درختی که همیشه پربار بوده ریشهاش سالمه ولی برگ و بارش بوی فساد گرفتن، درخت نباید از ریشه قطع بشه، فقط باید سم پاشی بشه
کسایی که میخان ریشه این درختو قطع کنن کیان؟! شاید همونایی که هوای آلوده رو به هوای پاک ترجیه میدن؟! عاره این عین حماقته! ولی وقتی لعاب های مدرنیته بهش داده بشه کلمه ی حماقت آروم از ذهنت محو میشه و درگیر ظواهر میشی
فکر میکنی همون احمقایی که هوای آلوده رو ترجیه دادن دلشون به حال بوی فساد برگ و بار درخت سوخته و میخوان قطعش کنن تا بوی گندش از بین بره!
منظورمو میفهمی؟ تو دیگه عمق قضیه رو نمیبینی! دشمنیِ پنهان اون احمقارو با ریشه ی پاک و سالم درخت نمیبینی! ولی این اول کاره
چون ممکنه جوری شبیهشون بشی که حتی وقتی اون دشمنی پنهان رو دیدی، درست مثل خودشون با هوای پاک مبارزه کنی! این حماقت لجبازی انسانه، و طبیعیه که بخواد حق رو به خودش بده